Testeeeeuh! Shoppeeeeuh!

10 juli 2013 - Bulawayo, Zimbabwe

Testen, testen en nog eens testen! Zo kan je de dag omschrijven van Cathy en Nhele. Ondertussen hebben we al 45 kinderen geaudiometreerd. Eigenlijk zouden er 115 getest moeten worden, maar dat is voor ons niet meer haalbaar. We zullen het moeten overlaten aan onze 'nieuwe' audiologen.

Uitgelaten sfeer tijdens thee-time, een ongewenste bezoeker kwam polshoogte nemen op het speelplein. Het is lang en sist... RARA? Opwinding alom!

Trouwens de 'thee'time konden we vandaag niet overslaan. We moesten en zouden thee drinken; het was vandaag te 'koud' (21°) en we dienden opgewarmd te worden.

Eric is weer eens gaan shoppen! Wie zegt dat vrouwen altijd graag gaan shoppen? ;-)  Met het budget dat we van VVOB hebben gekregen, hebben we materiaal gekocht voor OT (Occupational Therapy = Ergotherapie): puzzels, bal, kleurboeken, poster, spelletjes ... Op die manier hebben we ook de kinderen van de andere afdelingen (naast deze van de doven en slechthorenden) materiële ondersteuning gekregen.

In de namiddag hebben we eventjes gesupporterd voor de plaatselijke tennissers. Het is verbazend om te zien, hoe valide en mindervalide kinderen toch samen kunnen genieten van een ontspannend partijtje tennis. Samen spelen, daar zijn ze hier sterk in. Iedereen wordt zorgzaam betrokken.

's Avonds hadden we een uitgebreide 'babbel' met onze buurvrouw. Ze is een werkneemster van KGVI en is doof. Zimbabwese en Vlaamse gebaren werden gretig uitgewisseld. We hebben het idee dat de Zimbabwese gebaren meer voor zichzelf sprekend zijn dan de Vlaamse. De gebaren 'husband' en 'giraf' waren onze favorieten. We zullen deze jullie graag thuis tonen. Het was een leuke ervaring en we hebben goed gelachen.

Morgen de laatste testdag. Nu zijn we toe aan een welverdiende nachtrust, ten minste als de gedesoriënteerde haan van in de buurt ons niet wakker kraait om 1u 's nachts. Kukeleku!!

Foto’s

1 Reactie

  1. Anneliese.marien:
    11 juli 2013
    Wat een werktempo!
    Van samenspelen kunnenwij veel leren, denk ik. dat ervaar ik als een groot probleem onder onze kinderen. Ze zullen daar wel veel meer ruimte hebben dan wij hier, maar toch, onze kinderen spelen nog zo weinig. Soms vraag ik mij af of dat nog geleerd wordt, maar dat is misschien een teken van oud(er) worden? Ik vraag me af of zij schrikken van de resultaten of hadden ze de gehoorverliezen juist juist ingeschat? Nog een fijne laatste werkdag!