Moe maar voldaan!!!
14 juli 2013 - Victoria Falls, Zimbabwe
Na een busrit van 9u kunnen we geen pap meer zeggen laat staan een uitgebreide blog schrijven. Gelukkig had mama Prisca voor ons een lekkere maaltijd gemaakt om ons toch nog wat blogenergie te leveren. Ons verblijf in Vic Falls was adembenemend,niet te omschrijven in woorden; de foto's doen hun best om voor zich te spreken.
Morgen begint onze terugreis; we vertrekken met gemengde gevoelens
je blogadres van Gerd gekregen en vandaag, net op de valreep eens gaan kijken. In plaats van 5 minuutjes loeren, is het veel langer geworden en heb ik je reisverhaal in één ruk uitgelzen. Wat een prachtreis en unieke ervaring. Om stikjaloers op te worden!
Stel het wel meiske en vooral nu voorspoedige terugreis zonder problemen. Dennis zal blij zijn zijn liefje terug thuis te hebben.
Groetjes en tot op de korfbal of zo. Steeds welkom hier om je verhalen te vertellen in levende lijve.
Jean en Roos
P.S. ik wil ook wel nog meer verhalen horen en nog meer foto's zien :-)
Het is hier ook zalig zomerweer, toch beter dan in regenweer te moeten terug komen hé ;-)